مصطفی کریم‌زاده متولد سال ۱۳۶۶ طلبه جوان حوزه علمیه، پدر ۵ فرزند قد و نیم قد است که آنها را برکت زندگی خود می داند و در کنار آنان روزگار را به خوشی می گذراند؛ هر چند مشکلات و نامهربانی هایی هم وجود دارد.

مصطفی کریم‌زاده

به گزارش همشهری آنلاین به نقل از خبرگزاری حوزه، در راستای تبیین اهمیت افزایش جمعیت کشور، فرزندآوری و تبیین منویات رهبر معظم انقلاب اسلامی در حوزه جمعیت و ازدیاد نسل به سراغ یک خانواده طلبه ۷ نفره رفتیم، این زوج طلبه که صاحب پنج فرزند هستند نکات جالب و جذابی را در خصوص فرزند آوری، تربیت فرزند، دغدغه های یک خانواده پرجمعیت و شیرینی و لذت ها و سختی های چند نفره بودن سخن گفته اند که در ادامه می خوانید:

چه سالی به فکر ازدواج افتادید؟

آقای کریم‌زاده: همان اواخر سال ششم در تهران، مسئله ازدواج شروع شد. خواستگاری و مراحل اولیه ازدواج از اواسط سال ششم شروع شد و تیر ماه همان سال عقد کردیم.

سال ۹۱. اواخر سال ۹۱ ازدواج و عروسی انجام شد. به همسرم گفتم که من می‌خواهم چند سال بروم قم و از همان ابتدای ازدواج رفتیم قم. با این که در ابتدا خیلی راغب نبودم بروم قم؛ ولی وقتی وارد شدم، دیدم که فواید زیادی دارد.

چطور با همسرتان آشنا شدید و فاصله سنی شما و همسرتان چقدر است؟

آقای کریم‌زاده: من متولد سال ۶۶ هستم و همسرم متولد سال ۶۹. زمانی که من تصمیم به ازدواج گرفتم، از چند طریق پیگیری کردیم. یکی از دوستان ما در آن زمان تازه ازدواج کرده بود. همسر ایشان با خانم من دوست بود. از طرفی من به پدر و مادرم هم سپرده بودم که به دنبال یک همسر مناسب برای من باشند. جالب اینکه هم دوستم ایشان را به من معرفی کرد و هم مادرم در جستجوهای خود به ایشان رسیده بودند و بعد هم مراحل خواستگاری و ازدواج انجام شد.

شما پدر چند فرزند هستید؟ تعداد دخترها و پسرها؟

آقای کریم‌زاده: من الآن به لطف خدا سه فرزند دختر و دو فرزند پسر دارم.

اسم فرزندانتان را به ترتیب بگویید و این که اسامی فرزندان را چه کسی انتخاب می‌کند؟ پدر یا مادر؟

آقای کریم‌زاده: اسم فرزند اولم زهرا است. بعد فاطمه، بعد زینب، بعد از آن علی، آخری هم محمدحسین.

من و همسرم در انتخاب اسم فرزندانمان با هم مشورت می کردیم. بر اساس توصیه ی روایات اهل بیت علیهم السلام و علاقه ی شخصی خود به چند اسم می‌رسیدیم و بعد این اسماء را با پدر و مادر های طرفین در جریان می گذاشتیم و نظرات آنها را جویا می‌شدیم و معمولا هر اسمی که بیشتر طرفدار را داشت انتخاب می کردیم.

البته از برادر و خواهرانمان هم نظر می‌گرفتیم، اما عمده نظرات خود و پدر و مادر ها بود.

کدام یک از شما بیشتر مشتاق بودید برای داشتن فرزند به تعداد بالا؟

آقای کریم‌زاده: من در ابتدا که می‌خواستم ازدواج کنم، حتی در جلسه خواستگاری، این مسئله را مطرح کردم. شاید خیلی از جوان‌ها در این جلسه چنین چیزهایی را مطرح نکنند، اما برای من آن قدر مهم بود که در همان جلسات علاقه ی خود به فرزند آوری زیاد را ابراز می کردم. همسرم در ابتدا دو سه فرزند را مد نظر داشت. شاید در ذهنشان نبود که پنج فرزند داشته باشیم، ولی من چون از همان ابتدا مطرح کردم، ایشان هم با توجه به صحبت ها و دلایل بنده، قبول کردند. ما در خصوص همه چیز این موضوع صحبت می کردیم و ایشان هم در این مورد راضی بودند.

فاصله سنی فرزندانتان چقدر است و اولین فرزندتان در سال چندم ازدواج شما متولد شد؟

آقای کریم‌زاده: ما در سال ۹۱ ازدواج کردیم. جشن عروسی ما در شهریور ماه برگزار شد و اولین فرزندمان شهریور ماه سال بعد به دنیا آمد. دخترم زهرا ۱۳ شهریور به دنیا آمد و سالگرد ازدواج ما ۱۹ شهریور بود؛ یعنی کمتر از یک سال بعد از ازدواج، اولین فرزند ما متولد شد. بعد از فرزند اول، تقریبا دو سال بعد دخترم فاطمه به دنیا آمد. فاصله سنی بین فرزندانم تقریبا دو سال است. مثلا ۲۲ ماه، ۲۴ ماه، ۲۵ و ۲۶ ماه فاصله است. فاطمه آبان ماه دو سال بعد به دنیا آمد. زینب مهر ماه دو سال بعد به دنیا آمد. علی آذر دو سال بعد به دنیا آمد و فرزند آخر با فاصله کمتر به دنیا آمد. تقریبا یک سال و خرده‌ای. دی ماه سال بعد؛ یعنی علی ۹۸ به دنیا آمد و محمدحسین سال ۹۹ تقریبا ۱۳ ماه فاصله داشتند.

دیدار با طلبه ۳۵ ساله‌ای که ۵ فرزند دارد | اگر به گذشته برگردم زودتر ازدواج می‌کنم | حتی سه بچه خیلی کم است | همسرم ۸ سال است مجاهدت می‌کند

خواهر و برادرتان هم مثل شما علاقه به فرزندآوری دارند؟

آقای کریم‌زاده: در بحث فرزندآوری، خیلی از افراد علاقه به فرزندآوری دارند؛ منتها بعضی از سختی‌هایی که ممکن است در این راه به آن دچار شوند، می‌بینند و همین مانع می‌شود که بخواهند فرزندآوری کنند.

در خانواده ما هم خواهران و برادرم با توجه به شرایط زندگی خود این مسئله را مد نظر قرار می دهند و نسبت به فواید و ضرورت و شرایط فرزند زیاد داشتن کاملا واقف هستند. ایشان این طور نیستند که بخواهند تعداد زیادی فرزند داشته باشند. تا دو سه فرزند را قبول دارند؛ اما در فکر بیشتر از آن نیستند. خواهر بزرگ‌تر من دو فرزند دارند. در مورد فرزند سوم هم کمی دو دل است. برادرم هم در سال دوم ازدواجشان اولین فرزندشان به دنیا آمد. خواهر کوچکم هم به تازگی ازدواج کرده اند و هنوز فرزندی ندارند. پدر و مادرم هم چهار تا فرزند داشتند. در زمان جوانی پدر و مادر من، خیلی از خانواده‌ها همین تعداد فرزند هم نداشتند. با توجه به فرهنگی که اکنون حاکم شده و با توجه به زمانه‌ای که وجود دارد، جزء خانواده‌های متوسط به بالا هستند که این گونه‌اند.

اقتصاد زندگی شما بر چه مبنایی می‌چرخد؟ راحت تر بگویم زندگی شما با ۵ فرزند چگونه تأمین می شود؟

آقای کریم‌زاده: اصل زندگی طلبه‌ها بر مبنای شهریه است. در مدت ۶ سالی که قم بودیم، هزینه معیشت ما غالبا بر اساس شهریه پیش می‌رفت. من از جهت تبلیغ و این‌ها هم خیلی درآمدی نداشتم، چون قم بودم و این شهر از نظر شرایط تبلیغی اشباع است.

من در ایام تبلیغی به تهران می‌آمدم. مثل محرم، صفر، ایام فاطمیه. من وسیله نقلیه هم نداشتم 

که هر وقت بخواهم بروم و بیایم. قم که بودیم، وسیله نداشتیم و این یکی از سختی‌های کار ما بود. خیلی از جوان‌ها را دیدم که می‌گویند، من اگر بخواهم بچه‌دار شوم، اول باید ماشین بگیرم، بعد بچه بیاورم. ما اصلاً در این ۶ سال وسیله نداشتیم و چه سختی‌هایی سر همین مسئله کشیدیم. به هر حال گذران زندگی غالبا بر مبنای شهریه بود. در مورد تبلیغ هم اگر قرار است صله‌ای داده شود، همیشه استنکاف می‌کنم و می‌گویم لازم نیست، این را در جای دیگری خرج کنید، ولی به هر حال آن‌ها لطف می‌کنند و مبلغی را تقدیم می‌کنند. به طور کلی اگر بخواهیم این قضیه را واکاوی کنیم، آن قدر زیاد نیست که بگویید الآن شما برای تبلیغ رفتید، هزینه مکفی دریافت می‌کنید که می‌توانید زندگی خود را پیش ببرید. برای من که اینطور بوده که آنچه از تبلیغ به دست آوردم شاید هزینه یک ماه هم نباشد.

زندگی ما بر اساس شهریه پیش می‌رفت، گرچه در اصل ازدواج و هزینه های آن، پدرم خیلی کمک کرد؛ در واقع، اصل ازدواجم همه‌اش کمک پدر بود. وارد زندگی که شدیم، در قم هم پدرم خیلی کمک می‌کرد. مثلا هزینه رهن منزل را پدرم تقبل کرد. ماهانه هم مقداری به من کمک می‌کردند، ولی در قم که بودم، غالب هزینه‌ها بر اساس شهریه تأمین می‌شد. تا زمانی که ما در قم بودیم، سه تا از فرزندان ما به دنیا آمد. زهرا، فاطمه و زینب و زینب تقریبا ۱۰ ماهه بود که ما آمدیم تهران. در تهران هزینه‌ها خیلی بالا است. یکی از دلایلی که من برگشتم تهران این بود که پیگیر شغلی بودم. تابستان ۹۷ بود و من فکر می‌کردم که قرار است آذر، دی یا بهمن کار من انجام می‌شود، با خودم گفتم چرا وسط سال اسباب‌کشی کنم. بهتر است همین آخر سالی بروم تهران. گرچه خیلی هم به دنبال خانه گشتم، قیمت‌ها هم خیلی بالا بود و اصلا جور در نمی آمد.

هزینه‌ها در قم خیلی کمتر است و شهریه‌ها هم بیشتر است، در حالی که هزینه‌های زندگی در تهران خیلی بالاتر است و نمی‌دانم چرا شهریه‌ها در تهران کم است. ممکن است دلایلی برای این مسئله آورده شود، اما به هر حال واقعا این است که اصلا مکفی نیست. مخصوصا اجاره های منزل بسیار بالاست و به خاطر همین من از جهت آمدن به تهران دو دل شده بودم اما پدرم لطف کردند و گفتن شما منزل مد نظرتان را اجاره کن و من کمک میکنم و خدا واقعا به ایشون خیر دنیا و آخرت عطا کند. تازه ما در شهر تهران زندگی نمی‌کنیم، در اندیشه شهریار هستیم. هزینه آن جا خیلی کمتر از تهران است.

من راغب بودم که بروم تهران و هم بحث درسی و هم تبلیغی را انجام دهم، ولی متأسفانه آن قدر هزینه‌ها بالا است که نمی‌شود این کارها را کرد. به هر حال به دلیل آن ماجرای کاری آمدیم و در نهایت هم نشد و به نتیجه نرسید. و مدتی در تهران با کمک پدر در اجاره و غیر آن و با شهریه گذراندم و الان حدود یکسال است که با سرمایه گذاری در کاری، امورات زندگی را از آن طریق و از طریق شهریه میگذرانم.

دیدار با طلبه ۳۵ ساله‌ای که ۵ فرزند دارد | اگر به گذشته برگردم زودتر ازدواج می‌کنم | حتی سه بچه خیلی کم است | همسرم ۸ سال است مجاهدت می‌کند

دختر شیرین‌تر است یا پسر؟

آقای کریم‌زاده: هر گلی یک بویی می‌دهد. این را از هر پدر و مادری بپرسید، همین را می‌گوید. وقتی با انسان سر و کار داریم، می‌بینیم که مجموعه‌ای از استعدادها و ظرفیت ها و اخلاقیات ذاتی، موجود عجیبی را می‌سازد. در هر کدام از آن‌ها هم می‌بینیم که یک یا چند چیز نمود دارد. هر کدام اخلاق و خوبی‌های خودشان را دارند.

شاید خیلی‌ها این مسائل را در شاگردپروری ببینند؛ ولی بچه یک چیز دیگر است. انسان بچه خودش را می‌بیند که از گوشت و خون خودش است و اگر بخواهد عمیق نگاه کند، می‌بیند که هر کدام یک بو دارند. مهم این است که عاقبتشان بخیر شود و سالم باشند.

زیاد بودن تعداد بچه‌ها کار تربیتشان را سخت نکرده است؟

آقای کریم‌زاده: اتفاقا این سؤال بسیار مهم است. عمده در تربیت این است که محیط خانه محیط خوبی باشد و لذا چه یک فرزند و چه چند فرزند باشد، اگر محیط خوبی بود، تربیت درست اتفاق میافتد و البته مسئله اینست که این محیط خوبی چگونه بوجود نیاید و چه محیطی بهتر است، به نظر من خانواده با تعداد بالا، از عواملی است که محیط تربیت را بسیار بهتر میکند و ثمره بیشتری میدهد تا استعداد ها و ظرفیت های خانواده، چه پدر و مادر و چه فرزندان، شکوفا شود. ‌

هر چه تعداد فرزندان بالاتر می‌رود، بحث تربیت اولا راحت‌تر است، ثانیا مفاهیمی را که می‌خواهید انتقال بدهید، می‌بینید که همه با هم دریافت و درک می‌کنند؛ البته در این مورد بحث‌های مختلفی وجود دارد. من دیده‌ام که بعضی‌ها یک فرزند دارند و به من می‌گویند که حاج آقا شما با پنج تا بچه چکار می‌کنید!؟ من می‌گویم مشکل این است که شما یک بچه دارید. این بچه در خانه تنها است و دارد تو را اذیت می‌کند. حوصله ندارد، هم بازی ندارد، انرژیش خالی نمی‌شود و نمی‌داند چکار کند. به خصوص در این وضعیت که بیماری کرونا شایع شده است. همچنین بچه‌های الآن خیلی اهل بیرون رفتن نیستند. ما در دوره کودکی خود همه‌اش در کوچه و مشغول بازی بودیم. بچه‌های الآن خیلی این شرایط را ندارند و انرژیشان خالی نمی‌شود؛ ولی تعداد فرزند که بیشتر باشد انرژیشان خالی می‌شود. هم بازی دارند.

بارها شده است که فرزندانی که تک یا دو نفر هستند به پدر و مادر خود اعتراض می‌کنند که پدر، مادر، ما آبجی یا داداش می‌خواهیم. بچه‌ها واقعا این‌ها را به زبان می‌آورند. چون هم بازی ندارند و اذیت می‌شوند. تعداد فرزندان بالا هم برای فرزندان خوب است و هم برای پدر و مادر.

بچه اول که به دنیا می‌آید، به طور صد درصد روی او سرمایه‌گذاری می‌کنید و مفاهیمی که باید انتقال دهید، کاملا به او انتقال می‌دهید و این بچه اول در واقع نمونه ی تربیت شما است، انگار او پخش کننده تربیت به بقیه می‌شود. بچه دوم که می‌آید، بیشتر به بچه اول نگاه می‌کند چراکه بیشتر با فرزند اول انس دارد. در واقع شما صد درصدی که برای بچه اول گذاشتید، برای بچه دوم نیاز نیست همان صد درصد را بگذارید، چون خیلی‌هایش را بچه اول به او انتقال می‌دهد و نیازی نیست شما آنها را انتقال دهید. البته او به صورت محسوس و غیر محسوس به پدر و مادر هم نگاه میکند و مدام الگوبرداری میکند. حالا همین مسئله در مورد فرزند سوم و چهارم و ... به همین ترتیب است و این جریان انتقال مفاهیم ضروری تربیت فرزند، از فرزند و فرزندان بالاتر بدون ورود پدر و مادر، انتقال پیدا میکند و کار پدرو مادر از این جهت راحت تر می شود، گرچه پدر و مادر هم در انتقال مفاهیم تربیتی و هدایت و هم در نظارت بر فرزندان در تمام مراحل نقش بسیار مهمی دارند و مدام باید در این قضیه تلاش کنند.

این تلاش با توجه به فرزندان و جنسیت آنها قطعا متفاوت است و تربیت را متفاوت می کند اما صحبت روی نقاط مشترک است که به نظرم کار پدر و مادر از این جهت کمتر میشود چراکه فرزندان هم به کمک آنها آمده‌اند، هم به صورت آگاهانه و هم به صورت ناخودآگاه.

وقتی تعداد فرزندان بیشتر می‌شود، حس مسئولیت‌پذیری بچه‌ها فوق العاده بالا می‌رود. رقابت بالا می‌رود و اثرات مثبت خیلی زیادی دارد. من اگر بخواهم اثرات مثبت آن را بگویم، واقعا خیلی زیاد است. مفهوم کمک کردن به هم، مفهوم از خود گذشتگی، مفهوم ایثار، مفهوم تعامل با هم، این که در خانه چطور با هم رفتار کنند. بچه‌ای که هیچ کس را ندیده است، نمی‌داند چطور باید با دیگران حرف بزند. گاهی اوقات زهرا یا فاطمه و حتی کوچک‌تر به بزرگ‌تر می‌گوید، سر سفره فلان کار را بکن یا فلان کار را نکن؛ یعنی ادبی را که آموخته، به دیگری انتقال می‌دهد. مفهوم نهی از منکر، خیر خواهی برای دیگری. بارها شده است که یکیشان مشکلی داشته و دیگری به او کمک کرده است.

گاهی اوقات ما یک نهیب به بچه می‌زنیم و الآن لازم می‌بینیم که فعلاً پدر و مادر جلو نروند. من اوایل به زهرا اشاره می‌کردم که مثلا برو فاطمه را بغل کن، با این کار هم مفهوم محبت را به زهرا انتقال دادم و هم به این‌ها یاد دادم که چکار کنند. الآن مثلا فاطمه هم این کار را نسبت به خواهر کوچک ترش انجام می‌دهد، نه این که خیلی زیاد به بچه‌ها نهیب بزنیم، ولی می‌خواهم بگویم که ریزه‌کاری‌های زیادی وجود دارد. می‌داند که خواهری دارد، برادری دارد که پشتوانه او است. می‌داند که می‌تواند به او اعتماد کند. این سرمایه بسیار بزرگی برای بچه است.

ما در همین دهه‌ی اول محرم در خانه هیئت خانگی گرفتیم و با این کار فرزندانمان را به میدان آوردیم و گفتیم شما خودتان هیئت را اداره کنید. حالا کارها و تلاش های آنها دیدنی بود. همه اینها با فرزندان زیاد تحقق پیدا کرد.

از جهت خلاقیت و شکوفایی آنها هم ما می بینیم که چقدر تعداد بالا میتواند موثر باشد، مثلا اگر بچه اول خلاقیت‌هایی دارد، بچه دوم هم به فکر می‌افتد که من یک خلاقیت جدید داشته باشم که اگر به پدر و مادر و اطرافیان نشان دادم، آن‌ها هم من را تشویق کنند که مثلا آفرین فاطمه، این چقدر قشنگ است. وقتی این تشخص را می‌بیند، رشد می‌کند.

یکی از دوستان من دو تا بچه دارد و فرزند اولش هم سن فرزند دوم من است. خاطرم هست که با هم داشتیم جایی می‌رفتیم. فرزندشان تقریبا ۴ ساله بود. وقتی می‌خواست کفشش را بپوشد منتظر بود که پدرش بیاید در پوشیدن کفش کمکش کند. به من می‌گفت، عمو می‌شود کفش من را بپوشانی؟ من بچه‌های خودم را دیدم که دو سال و نیم، سه سال و نیم و حتی کوچک‌تر هم خودشان این کارها را انجام می‌دهند. نمی‌گویم محبت نکنیم. نمی‌گویم گاهی اوقات این کارها را برای بچه‌هایمان نکنیم. از سر بی‌خیالی نمی‌گویم، از این جهت که ظرفیت‌ها شکوفا شود عرض می کنم. به هر حال من به فرزند دوستم گفتم، عمو جان ببین فاطمه را که هم سن و سال تو است، خودش کفشش را می‌پوشد. زینب حتی از تو کوچک‌تر است و خودش کفشش را می‌پوشد. این بچه بدون این که چیزی بگوید، خم شد و کفشش را خودش پوشید. این حس رقابت و الگو برداری است.

ما الآن پنج تا بچه داریم؛ اگر یکی شأن در جمع ما نباشد، می‌فهمیم که چقدر وزنه کم است. الآن می‌گوییم که سه تا بچه واقعا خیلی کم است. این‌ها که یک فرزند دارند چکار می‌کنند و آن‌ها که ندارند چه!؟ این فضای خانوادگی، فضای نشاط است. خود پدر و مادر هم انگیزه برای زندگی پیدا می‌کنند. انگیزه برای تربیت پیدا می‌کنند.

حس مهر و عطوفتی که قرار است در خانواده باشد، با یک بچه ایجاد نمی‌شود. نمی‌گویم نمی‌شود؛ ولی یک بچه بهتر است یا چهار تا بچه؟ شما قرار است که یک روز پیر شوی، در این سال‌ها نیاز داری که حتی عده‌ای بنشینند حرفت را گوش کنند. وقتی می‌بینی که پنج تا بچه مقابلت نشسته است یا تعدادی نوه‌داری، از ثمره زندگی خودت لذت می‌بری.

دیدار با طلبه ۳۵ ساله‌ای که ۵ فرزند دارد | اگر به گذشته برگردم زودتر ازدواج می‌کنم | حتی سه بچه خیلی کم است | همسرم ۸ سال است مجاهدت می‌کند

خود بچه‌ها از این که به تعداد زیاد هستند، اذیت نمی‌شوند؟

آقای کریم‌زاده: اتفاقا خودشان می‌گفتند که ما الآن سه تا خواهر هستیم، باید یک برادر داشته باشیم. بعد گفتند دو تا برادر داشته باشیم و الآن می‌گویند، ما سه تا هستیم آن‌ها هم باید سه تا شوند.

رابطه شما با بچه‌ها چگونه است؟ چقدر برای بچه‌ها وقت می‌گذارید؟

آقای کریم‌زاده: نوع زندگی من تا الآن غالبا این طور بوده است که بیشتر در خانه بوده‌ام. اگر تحقیقی، بحثی یا درسی بوده، چند ساعتی می‌رفتم و بعد برمی‌گشتم خانه و بیشتر در منزل بوده‌ام. این که در خانه هستم و منِ پدر را در خانه می‌بینند، خودشان خیلی لذت می‌برند. گاهی اوقات پیش آمده که یک روز یا دو روز خانه نبودم. بچه‌ها دلتنگ می‌شوند. همین الآن که می‌خواستم بیایم با هم صحبت کنیم، زینب، دختر سومم می‌گفت، بابا کجا می‌روی؟ من می‌خواهم بیایم پیش تو؛ یعنی این وابستگی را نسبت به من دارند. چه بسا که وابستگی‌شان به مادر بیشتر باشد؛ ولی به من هم وابسته هستند. با هم بازی می‌کنیم، حرف می‌زنیم. خیلی از مسائل دینی را با حرف زدن القا کردیم. با پاسخ دادن به سؤالاتی که خودشان می‌پرسند. چون صحبت کردن برای این بچه‌ها واقعا اثر دارد. خودشان می‌پرسند و زندگیشان بر مبنای سؤالاتی که می‌پرسند و جواب‌هایی که می‌گیرند، تشکیل می‌شود. بخشی از آن با رفتار شما است، بخشی با گفتار شما.

گاهی شب‌ها برایشان کتاب می‌خوانیم. یکی از علاقه‌مندی‌های بچه‌های ما، کتاب است. فعلاً فرزند اولم سواد دارد. بعدی‌ها هنوز به سن مدرسه نرسیده‌اند، اما همین مسئله هم جالب است. دخترم فاطمه که فرزند دوم است با این که هنوز مدرسه نرفته و کسی هم به او یاد نداده، اعداد را تا ۱۰۰ می‌شمرد. الآن نزدیک دو سه ماه است که اعداد را دو تا دو تا می‌شمرد. این تخصصی است که معلمان پایه اول و دوم به زور به بچه‌ها یاد می‌دهند؛ یعنی این بچه استعداد ریاضی دارد. یا این که خواهرش را می‌بیند که می‌نویسد. مثلا زهرا، مصطفی، بابا و... الآن نوشتن یک سری از کلمات را یاد گرفته است. این چیزها کاملا از طریق فرزند بزرگ‌تر انتقال می‌یابد. فرزند اول برای دوم، فرزند دوم برای نفر بعدی و بعدی به همین ترتیب؛ یعنی فرزند پنجم چهار تا الگو دارد. چهار تا الگویی که شبیه به هم هستند و پدر و مادر هم ناظر است و اگر در جایی لازم باشد، تذکر می‌دهند.

بعضی‌ها می‌گویند بچه‌هایم در خانه دعوا می‌کنند. اگر دعوا نکنند چکار کنند. بچه هستند دیگر. با هم بازی می‌کنند و وسط بازی هم دعوا پیش می‌آید. یا این که می‌گویند بچه‌ها سر و صدا می‌کنند. پس بچه‌ها باید چکار کنند، این که ساکت بنشیند در خانه و فقط شما را نگاه کند، درست است؟ این دیگر بچه نیست. بچه‌ها در همین بازی‌ها خیلی چیزها را یاد می‌گیرند. می‌کنم و در میان آن مطالبی را به بچه‌ها القا می‌کنم. و با توجه به سنین مختلفی که این‌ها دارند، داستان را سخت یا آسان تعریف می‌کنم.

گاهی اوقات با هم بازی می‌کنیم مثلا فوتبال یا قایم باشک بازی. بازی کردن با بچه‌ها واقعا اثر مثبت تربیتی دارد. مخصوصا اگر برای بازی فکر کنید. علاقه‌مندی بچه‌ها بازی‌هایشان است و شما می‌توانید تمام مفاهیم تربیتی را در قالب بازی به بچه‌ها القاء کنید. هم با گفتار و هم با رفتاری که دارید و نوع تعاملی که برقرار می‌کنید.

با توجه به داشتن پنج فرزندی آیا با مشکلاتی مواجه بودید؟ مثلا مشکلات صدور شناسنامه، بیمارستان، دفترچه بیمه و آیا در راستای افزایش نسل با انتقاداتی از سوی اطرافیان مواجه شدید؟

آقای کریم‌زاده: در بحث شناسنامه و دفترچه بیمه مشکلی نیست. اما با این حال مشکلاتی از جهت حمایتی وجود دارد البته اخیرا با قانون خوبی که تصویب شد این حمایت تا حدودی تحقق پیدا کرد اما باز مشکلاتی وجود دارد و لازم است این قانون ارتقاء یابد و مشکلاتش رفع گردد. به طور مثال نباید اصلاً به این فکر کنم که هزینه تولد فرزندم در بیمارستان چقدر می‌شود. چرا این مسئله باید دغدغه امثال من باشد. البته در خصوص فرزند آخر، مرکز خدمات حوزه کمک‌های خوبی به ما کرد؛ یعنی هم سقف بیمه‌ای ما را در حد خوبی قرار دادند و هم کمک‌های خوبی ارائه دادند، ولی هزینه‌های دیگری برای فرزند وجود دارد. لازم است که در این زمینه‌ها حمایت شود.

دو تا از فرزندان من پوشک لازم هستند. چرا من باید در مورد این چیزها حرف بزنم؟ الآن یکی از دغدغه ها و هزینه های زیادی که در ماه دارم هزینه پوشک است، خب نباید این چیزها برای من مهم باشد. هزینه ی مدرسه و درس و پوشاک و ...‌ که بماند آیا نباید حمایتی خاص از کسانی که فرزندان بیشتری دارند صورت بگیرد، عرض کردم قانون خوبی تصویب شد اما این باید اجرایی شود و متاسفانه این حمایت ها از امثال بنده که قبل از تصویب این قانون فرزندآوری داشتیم، نبوده و سختی های زیادی کشیدیم.

البته در حال حاضر هم که این قانون تصویب شد، چون آخرین فرزندم قبل از تصویب این قانون به دنیا آمده است، تقریبا هیچکدام از مزایا و حمایت های قانونی به من و امثال من تعلق نمی‌گیرد و این ضعف بسیار بزرگی در این قانون است.

خنده دار است کسانی که خط شکن در فرزندآوری بودند حالا مورد حمایت نیستند، اما مثلا کسی که یکی یا دو تا فرزند می آورد از او حمایت می‌شد؛ هم از او باید حمایت شود و هم از امثال بنده. من به یکی از نمایندگان مجلس عرض کردم باید افراد دارای فرزند بالا که منزل مسکونی ندارند، شناسایی شوند (پیر و جوان ) و بعد به آنها مسکنی مناسب داده شود. حمایت دولتی نیاز است، حمایت مجلس و قانونگذاری نیاز است. هم حمایت مادی و هم حمایت معنوی.

من رفتم مرکز خدمات، رفتم و درد دلم را گفتم که همسر من طلبه است. یک سال و نیم درس حوزه را خواند و بعد بچه‌دار شد. دائما مرخصی فرزندآوری گرفت. فکر نمی‌کنم در حوزه هم کسی به این شکل مرخصی فرزندآوری بگیرد. تا همین الآن پرونده طلبگی دارد.

همسر شما کلا یک سال و نیم طلبه بوده است؟

آقای کریم‌زاده: یک سال حوزه خواهران درس خواندند و بعد از آن پرونده را انتقال دادند به جامعة الزهرا. در این مدت یک بار فرصت شد که چند واحد را بردارند و توانستند امتحانات را بدهند. این طلبه، مادری است که این همه زحمت می‌کشد. من به مرکز خدمات گفتم که اگر شما دستتان می‌رسد و می‌توانید کاری کنید، در جهت تشویق فرزندآوری و تشویق این مادر، حد اقل یک لوح تقدیر بدهید. یک چیزی بنویسید و به او بدهید. چیزی که دلش را خوش کند. این می شود حمایت معنوی.

فرض کنید شورای عالی انقلاب فرهنگی قانونی تصویب کند و به مادران دارای فرزند بالا، مدرک افتخاری بدهد. کجا است این مسائل؟ مگر آقا نمی‌گوید. کجا باید این چیزها را پیگیری کرد؟ در همین مرکز خدمات حوزه وقتی بچه به دنیا می‌آید، یک هزینه اولیه به عنوان هدیه داده می‌شود. این هدیه پول دو ماه پوشک بچه است. البته بنده از محدودیت های بودجه ای مرکز خدمات مطلعم و به خاطر همین عرض میکنم حمایت دولتی و قانونی نیاز است و نه فقط طلبه ها، بلکه همه مردم که فرزند زیاد دارند.

در مرکز خدمات حوزه، من پیشنهاد دادم که شما بیایید بگویید که ما حد اقل مدرک حوزوی سطح ۲ تشویقی را به این خانم می‌دهیم. این مادر برای تربیت فرزند چقدر باید اطلاعات کسب کند!؟ شما می‌توانید بیایید با فرزندان من مصاحبه کنید و عیار تربیت را بسنجید. او که نمی‌خواهد برود فلان شغل را با این مدرک تحصیلی دریافت کند. چطور وقتی فلان آقا فلان کار را می‌کند، مدال افتخار کشوری می‌گیرد. چطور دکترای افتخاری را به یک نفر می‌دهند. شما نمی‌توانید یک لیسانس افتخاری به همسر من بدهید!؟ یک مدرک افتخاری است؛ ولی سرش را بالا می‌گیرد که من اگر زحمت کشیدم، در این کشور به چشم آمد.

من این‌ها را نمی‌گویم که فردا اتفاقی برایم بیفتد. این‌ها اصلاً برای من مهم نیست. این دغدغه کشور است. از من گذشت، ولی به نفر بعدی که این کار را کرد برسید. من حتی در مورد خودم حرف نمی‌زنم. در مورد همسرم صحبت می‌کنم. مگر آقا نگفتند که فرزندآوری مجاهدت زنان است. همسر من ۸ سال است که دارد مجاهدت می‌کند. شما یک مجاهد را چطور تشویق می‌کنید، او را هم به همین ترتیب تشویق کنید. حتی یک لوح تقدیر به همسر من داده نشد.

باید چند سال بگذرد که یکی ما را ببیند، این مسئله به چشم او بیاید و مصاحبه‌ای با ما بگیرد. چرا باید در کشور این طور شود؟. واقعا این‌ها اذیت کننده است. زندگی کردن در خود تهران واقعا سخت است. ما داریم در حاشیه تهران زندگی می‌کنیم. در حاشیه تهران، شهریه اجاره ی طلاب (کمک هزینه ی اجاره‌ی مسکن) چقدر است و با مبلغ مثلا چهارصد و پانصد تومان آیا می شود منزلی اجاره کرد و چند درصد اجاره ی منزلش می شود؟ اگر طلبه بخواهد خانه‌اش را جابه‌جا کند و لازم باشد که چند میلیون بگذارد روی رهن خانه، از کجا بیاورد؟ من درسم را خواندم، زندگیم را کردم، دنبال کار مناسب گشتم؛ ولی هنوز کاری پیدا نکردم، هر چند که در بحث کار کمی سخت گیر هستم، اما این فقط مسئله من نیست. می‌بینم طلبه‌های دیگر را هم که بعضاً این مشکلات را دارند. ما چند هزار مسجد خالی داریم. چرا طلبه نمی‌رود در این مسجدها نماز بخواند؟ واقعا چرا نمی‌رود؟

آدم این‌ها را می‌بیند، دلش درد می‌گیرد. البته ما برای این‌ها بچه‌دار نشدیم. چون مصاحبه است و به نوعی بنده تریبون این قشر از افراد شده ام، این چیزها را عرض میکنم و برای دیگران هم می‌گویم. اصلاً خودم و خانواده‌ام به کنار، همسرم هم به کنار.

اخیرا دیدم که آستان قدس رضوی یک برنامه تشویقی گذاشته است. گفتند مادرانی که سه تا فرزند به بالا دارند، مدارک خود را بدهند و فلان تشویق برایشان وجود دارد، بعد از چند وقت پیام دادند که شما دعوت شدید به زیارت حرم رضوی. چند روز قرار است آن جا بمانید و هزینه اسکان برای شما رایگان است. در این حد توانشان رسیده است و خدا خیرشان بدهد. این تشویق‌ها خیلی خوب است که انجام شود. این همه بودجه دارد در کشور می‌رود. نمی‌خواهم بگویم که همه‌اش بیهوده صرف می‌شود، ولی حداقل یک بودجه فرهنگی برای این قضایا قرار داده شود. ما چقدر نهاد فرهنگی در کشور داریم. کو تشویق؟ کو حمایت؟. آیا من باید این‌ها را پشت تریبون بگویم؟ باید کمیته یا نهادی باشد که این‌ها را پیگیری کند.

دیدار با طلبه ۳۵ ساله‌ای که ۵ فرزند دارد | اگر به گذشته برگردم زودتر ازدواج می‌کنم | حتی سه بچه خیلی کم است | همسرم ۸ سال است مجاهدت می‌کند

آیا تا الان با انتقاد اقوام و آشنایان هم مواجه شدید؟ مثلاً بگویند این همه بچه چرا؟

آقای کریم‌زاده: وقتی فرزند اول ما به دنیا آمد، فاصله خیلی کمی بود؛ یعنی هنوز سال اول ازدواجمان تمام نشده بود. بعضی‌ها به خودمان می‌گفتند، بعضی‌ها به مادرمان و بعضی‌ها هم به مادر همسرم می‌گفتند که چرا این قدر زود بچه‌دار شدند؟. اگر کسی چیزی را قبول ندارد، نباید آن را نفی کند. این رفتار مناسبی نیست که در زندگی دیگران دخالت کنیم. سر زود بچه‌دار شدن، سر فاصله بین فرزندان و سر تعداد فرزندان با چنین حرف‌هایی مواجه بودیم.

در خصوص بحث اول یک سری صحبت‌ها را شنیدیم. در مورد بچه دوم می‌گفتند چرا این قدر فاصله بچه‌ها کم است و در مورد تعداد بچه‌ها می‌گفتند چرا این قدر زیاد و با فاصله کم. از فرزند چهارم به بعد این حرف‌ها خیلی کم شد، چون دیدند که این هدف در ذهن ما وجود دارد و حساب شده روی آن برنامه‌ریزی می‌کنیم. علاوه بر این فواید آن برایشان مشخص شد. به طور کلی این حرف‌ها به مرور کم شد، گرچه همین الآن هم گاهی وجود دارد. گاهی اوقات افراد به خودشان اجازه می‌دهند که در ریز زندگی دیگران دخالت کنند. شخصی به مادر همسرم گفته بود، بهشان بگو چرا اسم بچه را فلان اسم نمی‌گذارند. به طور کلی واکنش‌هایی که وجود داشت، سه دسته بودند. بعضی‌ها سکوت کردند و نظاره‌گر مسئله بودند. بعضی‌ها از همان اول شروع کردند به تشویق کردن که کار خوبی کردید هم در مورد زود بچه‌دار شدن، هم در مورد فاصله بین بچه‌ها و هم در خصوص تعدادشان. بعضی از همان اول شروع کردند به اظهار نظر در مورد تمام ابعاد قضیه انتقاد می‌کردند و به خودشان اجازه می‌دادند که در هر چیزی دخالت کنند و ذهن ما را خراب می‌کردند و به مادر من و مادر همسرم انتقال می‌دادند. آن‌ها خیلی از موارد را به ما نمی‌گفتند، چون می‌دانستند که ناراحت می‌شویم. گاهی اوقات این حرف‌ها به من و همسرم می‌رسید و اذیت می‌شدیم. این رفتارها واقعا ناپسند است.

بارها شده است که بعضی خانم ها رجوع کردند به همسرم و پرسیدند که فواید بچه زیاد چیست، سختی‌ها و آسانی‌های آن چیست. بالا و پایین این کار را پرسیدند و تصمیم مقتضی را گرفته‌اند. یادم هستم که یکی از دوستان هیئت محله بچه سومشان که به دنیا آمده بود، با چه لذتی این را بیان می‌کرد و دیگران هم می‌گفتند بارک الله و من دیدم که دارد این فرهنگ جا می‌افتد. این را از همان اول که بچه‌دار شدیم به همسرم هم بارها گفتم که شاید این کار خیلی سخت باشد، ولی شما این نگاه را داشته باش که به زودی الگوی این قصه‌خواهی شد و ما این را به عینه دیدیم. خیلی‌ها مخالف هستند، اشکالی ندارد، ما هم به نظر آن‌ها احترام می‌گذاریم. اگر دوست داشتند با هم بحث و گفتگو می‌کنیم و تجربه‌ها و دلایل را با هم تبادل می‌کنیم، اما از کسانی که موافق بودند یا آن‌ها که نظاره‌گر بودند که چه اتفاقی می‌افتد، خیلی‌ها جذب این مسئله شدند و وارد این قصه شده‌اند که ما هم باید کاری بکنیم.

سختی کار الآن برای منِ پدر و مادر است. اگر این سختی را تحمل کنم، هم دنیای بچه‌ام و هم آخرت خودم و بچه‌ام و هم دنیای خودم، لذت معنوی و لذت نشاط زندگی را به دست می‌آورم. خیلی از کسانی که بچه‌های زیاد دارند، هم زن و هم مرد در سنین بالاتر نشاط خوبی دارند. نوعی سرزندگی دارند و شاید کمی افتادگی داشته باشند، ولی امید به زندگیشان بالا است. دور و بر خود را شلوغ می‌بینند و لذت می‌برند از این‌ها. این‌ها فوایدی است که وجود دارد و نمی‌توانیم منکر آن شویم.

اگر به گذشته برگردید، هم چنان به داشتن تعداد بالای فرزند تمایل دارید؟

آقای کریم‌زاده: من اگر برگردم به دوران گذشته هم زودتر ازدواج می‌کنم و هم تعداد فرزندانم را بیش از این قرار خواهم داد. همین الآن هم دغدغه دارم که به تعداد بچه‌هایم اضافه شود. البته شرایط ما شرایط خاصی است و اگر بخواهیم بعد از این فرزند دیگری هم داشته باشیم، ممکن است مشکلاتی را ایجاد کند، اما هم خودم و هم همسرم دوست داریم به تعداد فرزندان اضافه کنیم.

متأسفانه در کشور ما هم از نظر فرهنگی و هم به جهت مسائل اقتصادی و ... سن ازدواج بالا رفته است. الحمدالله این مسئله در قشر مذهبی دارد پایین می‌آید، ولی در اقشار غیر مذهبی و در غالب افراد، می‌بینیم که سن ازدواج بالا رفته است و مفاسد و مشکلاتی را ایجاد کرده است. این یک وجه قضیه است. از آن طرف می‌بینیم که فرد بعد از ازدواج می‌گوید، حداقل سه چهار سال صبر کنیم، بعد بچه‌دار شویم. این هم یک مشکل است. در نظر بگیرید از این سبک زندگی و ازدواج چه تعداد فرزند می توانیم داشته باشیم نهایتا دو فرزند!!

به نظرم یکی از بزرگترین فوائد فرزند آوری زیاد، شکوفایی استعدادها و ظرفیت های پدر و مادر و فرزندان است؛ در تمام مراحل زندگی.

کد خبر 700642

برچسب‌ها

پر بیننده‌ترین اخبار خانواده

دیدگاه خوانندگان امروز

پر بیننده‌ترین خبر امروز

نظر شما

شما در حال پاسخ به نظر «» هستید.
captcha

نظرات

  • نظرات منتشر شده: 144
  • نظرات در صف انتشار: 2
  • نظرات غیرقابل انتشار: 172
  • TR ۰۹:۴۳ - ۱۴۰۱/۰۶/۰۴
    غذاشو آفتاب میپزه،مجاهدت می‌کنه.ما یکی داریم تو خرجش موندیم...
    • IR ۰۱:۳۰ - ۱۴۰۱/۰۶/۰۵
      7 1
      یه بچه اندازه سه تا بچه خرج درست میکنه اینو کارشناش های اقتصاد خانواده میگن
  • IR ۱۰:۵۰ - ۱۴۰۱/۰۶/۰۴
    آقا گدا به گدا رحمت خدا ما واقعا تو خرج یکی موندیم!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!
    • IR ۱۸:۲۴ - ۱۴۰۱/۰۶/۰۴
      51 10
      شما به بیت المال وصا نیستید عزیز
  • IR ۱۱:۱۲ - ۱۴۰۱/۰۶/۰۴
    جناب بنده برای یک وام دو سال هست معطلم. چون نفر دوم ضامن را ندارم . همینطور می گذرانیم. شما همه را با خود مقایسه می کنید که سیستمی حامی شماست.
  • رز IR ۱۱:۱۹ - ۱۴۰۱/۰۶/۰۴
    چه روحانی پر توقعی. انگار بقیه خانم ها بچه ندارن یا زیر بار مشکلات اقتصادی کمر خم نکردن
    • ناشناس IR ۰۷:۰۶ - ۱۴۰۱/۰۶/۱۹
      1 1
      ایشان از باب فرهنگ سازی گفتند و پیشنهاد خوبی هم کردند
  • IR ۱۱:۲۵ - ۱۴۰۱/۰۶/۰۴
    چشم لیسانس افتخار میدیم خدمتت
    • IR ۱۷:۱۰ - ۱۴۰۱/۰۶/۰۴
      6 31
      حرف ایشان این بود که به تمام کسانی که بچه دارهستند ، باید یک جورهایی کمک شود ، در دوران زیر دوسال و در هزینه های جاری و بهداشتی و تحصیلی و مسکن و ...
  • محمد IR ۱۱:۲۹ - ۱۴۰۱/۰۶/۰۴
    خوش به حالتان حاج آقا دلتان خوش است و اوضاع بر وفق مرادتان و سرگرم فرزند آوری هستید !
    • IR ۱۶:۲۳ - ۱۴۰۱/۰۶/۰۴
      7 2
      دلش به جایی گرمه که تولید بچه می نماید ولی الان مردم به نان شب معطلند
    • IR ۱۸:۲۲ - ۱۴۰۱/۰۶/۰۴
      59 4
      اگر این حاج آقا مثل بنده پانزده ساعت بیگاری بدهد غروب با پولش یک کیلو پیاز سیب زمینی گوجه‌فرنگی نتوانست خرید برای خانواده خرید کند بچه داری از یادش می رود
  • IR ۱۴:۵۰ - ۱۴۰۱/۰۶/۰۴
    4 1
    نفرمایید که بن ارزاق برای طالبه ها در نظر نمی گیرن چون می دانم.
  • مانی IR ۱۴:۵۹ - ۱۴۰۱/۰۶/۰۴
    4 6
    احسنت.انشاءالله زیرسایه امام زمان فرزندان خوبی تربیت کنید.
  • دوست IR ۱۵:۰۴ - ۱۴۰۱/۰۶/۰۴
    5 8
    ما شا الله .برایتان سلامتی آروزو دارم. آفرین براین خانواده محترم
  • سجاد IR ۱۵:۰۸ - ۱۴۰۱/۰۶/۰۴
    13 6
    مشخصه که دوستان طلبه پول زیاد دارن و از بودجه استفاده میکنن.و تو عکسا مشخصه که دوست طلبه همش با خانوادش در تفریح هستش. ولی ما قشر پایین جامع یه حقوق وزارت کاری با مستاجری نمیتونیم پوشک مای ببی بچه رو خریداری کنیم. #مرفع بی درد#
  • IR ۱۵:۰۹ - ۱۴۰۱/۰۶/۰۴
    13 7
    من ۴۰سالمه مجردم دارم تو فقردست وپامیزنم اونوقت ایشون...
    • IR ۱۱:۵۵ - ۱۴۰۱/۰۶/۰۵
      6 3
      احسنت حرف حساب زدی
  • محمد IR ۱۵:۱۷ - ۱۴۰۱/۰۶/۰۴
    1 8
    بسیار عالی (مجاهدت همین هست تحمل کنایه تحمل سختی بزرگ کردن بچه با تعداد بالا در شرایط سخت اقتصادی )پس حق بدید مجاهد هستن وقتی کسی به یک بچه اکتفا میکند وکار این طلبه وخانمش زیر سوال میبرد شاید معنی مجاهدت فعلا براش مفهومی ندارد/کم و کاستی دولت که روشن است همین دولت انقلابی چه دستور حضرت آقا لطفا رسیدگی شود تا راغب شوند نه فقط لفظ
  • IR ۱۵:۳۰ - ۱۴۰۱/۰۶/۰۴
    7 1
    ما 6 تا بچه ایم به ما هیچی ندادن به شما بدن کلا هشت نفریم
  • ناشناس IR ۱۵:۳۷ - ۱۴۰۱/۰۶/۰۴
    8 2
    خوش بحالت حاجی که وضع مالیت جوری هست که میتونید بچه بیارید وهزینه هاش هم تامین کنید .....من تو خرج یکیش موندم..‌یه عده حالا نیان بگن لابد پرتوقع بارش آوردی ..نه والا گوشت ومیوه که شده جزو آرزوها یه دست مانتو مدرسه والا نتونستم براش بگیرم با اینکه فرم ها عوض شده بود همون قبلی را مرغک انداختم زیر بغلش تا بتونه بپوشه
  • M US ۱۵:۴۴ - ۱۴۰۱/۰۶/۰۴
    3 1
    به قول تالس جمعیت تصاعدی ومواد غذایی عددی یا ثابت جهان این طوری پیش مشکلات وجنگ وجدل به هر صورت هر کس که دندان دهد نان هم می دهد
  • مهی IR ۱۵:۴۵ - ۱۴۰۱/۰۶/۰۴
    7 2
    آدم باید فکر آینده بچه هم باشه بچه که فقط شیرینی نداره ، مریضی داره درس نخوندن داره حادثه داره تازه تا کوچک هسان خوبه بزرگ میشن دیگه حرف گوش نمی کنن همیشه پدر مادر دغدغه دارن بچه بیشتر غصه بیشتر
  • مهی IR ۱۵:۴۷ - ۱۴۰۱/۰۶/۰۴
    8 2
    کسی که بچه زیاد میاره مشخصه نمیتونه توجه کافی به بچه ها بکنه الان بچه باید بهترین نحو و بروز بزرگ شه نه هر دم بیل
  • IR ۱۵:۵۵ - ۱۴۰۱/۰۶/۰۴
    7 4
    من دوتادارم همسرم شب تاصبح ناله میکنه لباس پول نداریم ازکجامیارن
  • ف.م IR ۱۶:۰۳ - ۱۴۰۱/۰۶/۰۴
    9 2
    حاج اقا تقبل الله پشتت پره
  • IR ۱۶:۱۹ - ۱۴۰۱/۰۶/۰۴
    8 2
    حاج آقا خرج بچه ها رو از کجا در میاری . مگه با حقوق میشه چند تا بچه بزرگ کرد .حتما بهت میرسن
  • سحر IR ۱۶:۱۹ - ۱۴۰۱/۰۶/۰۴
    9 1
    اقاااا ب فکر فردااااشون هستی یا فقط امروزتو نگاه میکنی!!!!!
  • IR ۱۶:۲۵ - ۱۴۰۱/۰۶/۰۴
    7 0
    جایزه رو باید بدیم به حاج آقا که اگر نبود مجاهدتی رخ نمیداد!
  • سریاز امام زمان IR ۱۶:۳۱ - ۱۴۰۱/۰۶/۰۴
    4 5
    حاج آقا بچه هاتون خیلی شیرین هستند انشاالله قدمشون خیر باشه و زیر سایه امام زمان نامدار باشن.
  • IR ۱۶:۳۳ - ۱۴۰۱/۰۶/۰۴
    2 1
    حاجی انشالا خداوند سلامتی بدهد به خانواده اره خوب است شیرین ولی حاجی خرج بالا حتما اوضاع اقتصادی خانواده خوب است الحمدولله یا ارث پدری رسیده یا حقوق خوبه موفق باشی خدا نگهدارشون باشه
  • IR ۱۶:۳۵ - ۱۴۰۱/۰۶/۰۴
    7 1
    یادش بخیر زمان قاجار بیش از این حرف ها بود😄
  • مژگان IR ۱۶:۵۲ - ۱۴۰۱/۰۶/۰۴
    15 4
    ماکه دوتا بچه داریم موندیم به خدا
  • علی IR ۱۶:۵۳ - ۱۴۰۱/۰۶/۰۴
    26 2
    مادر منم ۹ تا بچه آورده لطفا فوق لیسانس افتخاری بهش بدید. سپاس
  • زهرا IR ۱۶:۵۳ - ۱۴۰۱/۰۶/۰۴
    14 23
    اگر توکل بر خدا داشته باشی وایمان قلبی خدا روزی رسان است
  • IR ۱۷:۰۱ - ۱۴۰۱/۰۶/۰۴
    37 6
    مگه چه افتخاری برای این کشور کسب کرده بچه به دنیا اوردن رو همه بلدن بزرگ کردنش با این شرایط سخت اقتصادی سخت نه غیر ممکن هست اما خوب الان وضع برای یکی مثل امثال ایشان خیلی خوبه و به راحتی ۵ تا که هیچی ۲۰ تا رو هم میتونه بزرگ کنه و تازه به خودشون مجاهد هم میگن
  • IR ۱۷:۰۵ - ۱۴۰۱/۰۶/۰۴
    5 62
    آفرین به این همه اراده و توان و شهامت ! مسئولان اگر دغدغه ی جمعیت جوان را دارند و اگر نمی خواهند همچون کشورهای اروپایی شویم ، باید حمایت کنند . از نظر مسکن و خرج تحصیلات و بیمه و خرج روز مره ، زندگی با یک فرزند هم سخت است ، لذا باید هم دولت کمک کند و هم ان جی او ها ، کمک به این خانواده ها از طریق نذر هم می تواند باشد ، وقتی پدر و مادر ی توان تربیت خوب فرزند را دارند، اگر ما حمایت کنیم ، در ثوابش شریک می شویم . باید این مادران شناسایی شوند و مورد حمایت قرار بگیرند ، در بعضی از کشورها به مادرانی که فرزند زیاد دارند، نشان افتخار می دهند و از آنها تقدیر می شود .
  • خودی IR ۱۷:۱۲ - ۱۴۰۱/۰۶/۰۴
    14 4
    پدر من فرهنگی هست دو تا بچه دارن الان من می‌خوام برم دانشگاه برادرم هم محصله پدرم با کلی اضافه کاری به سختی می‌رسونه یه زندگی معمولی رو حالا این بچه ها ده سال دیگه میخوان برن دانشگاه و مدرسه ایشون چکار می‌کنه ؟ به ما که کمک خرج ندادن ایشون رو نمیدونم
  • حسین IR ۱۷:۱۴ - ۱۴۰۱/۰۶/۰۴
    13 5
    یا کنار همه بچه ها وامیسادی عکاسی میکردید یا اصلا عکس نمیگرفتی ...اینکه پسرتو بغل کردی دختر کوچولوت داره نگاه میکنه فرق گذاشتنه....اوکی؟
    • IR ۲۳:۵۱ - ۱۴۰۱/۰۶/۰۴
      5 3
      منزل پشت سر آقا. منزل هم یعنی بانوان!
  • IR ۱۷:۱۹ - ۱۴۰۱/۰۶/۰۴
    2 21
    حالا با این دکترای افتخاری ، مگر ایشان می خواهد برود در دانشگاه تدریس کند ؟، این دکترا یا نشان افتخار برای این است که در شرایطی که افراد ازدواج نمی کنند و یا سالها از ازدواجشان ،سالهاگذشته و بچه دار نمی شوند ، یک همچنین شخصی از جان و مال و روح و روان و وقت خود مایه می گذارد و فرزندانی را می آورد که سالهای آینده بار مسئولیت این جامعه را به دوش می کشند ، در حالی که ما از کار افتاده شدیم .اگر امروز این کارها را نکنیم باید از همین کشورهای آفریقایی مهاجر بپذیریم و بهشان خیلی امکانات هم بدهیم تا در ایران زندگی کنند و نیروی انسانی آینده برای ما شوند ، کاری که کشورهای اروپایی دارند می کنند !
  • عمید IR ۱۷:۲۰ - ۱۴۰۱/۰۶/۰۴
    30 2
    پس مادر من که ده شکم زاییده باید بهش فوق دکترا بدهند،حتما!!!؟؟؟😫😫😫😫
    • ابی IR ۱۴:۵۸ - ۱۴۰۱/۰۶/۰۵
      1 0
      الان 20 میلیون بیکار داریم آخه اون موقع اصلا کار هست که نیرو کار وارد کنیم؟؟؟؟
  • بابک علیزاده IR ۱۷:۲۰ - ۱۴۰۱/۰۶/۰۴
    14 2
    آنوقت من در حسرت فقط یک صدا ، که صدای فرزند خودم باشه در خانه حسرت به دل سالهاست مانده ام !! یاالله چی از عظمتت کم میشد اگه منم اولاد داشتم؟!!!
    • همشهری IR ۲۲:۴۸ - ۱۴۰۱/۰۶/۰۴
      10 1
      دوست عزیز خدا بزرگه . بچه ، البته بچه عاقبت بخیر خیلی خوبه ولی اول تربیت و عاقبت آنها مهمتره . خدا خیلی بزرگه . میرسونه
    • IR ۲۲:۴۸ - ۱۴۰۱/۰۶/۰۴
      9 2
      حسرت نخور! ابداً . یک اهل کرامت روحانی گرانقدر میشناسیم به اسم آقا سید محمد نجفی (معروف به پابرهنه آقا) که مرقدشان در بندر انزلی هست. زندگی نامه ایشان رو بخوانید هیچ فرزندی نداشتند ولی تا دلتان بخواد اهل دل بودند در تمام زندگی خود. گاه یک قدم برای کسی برمیدارید و تا ابد دلهاتون منور میشه.
  • IR ۱۷:۲۱ - ۱۴۰۱/۰۶/۰۴
    22 1
    میگه شرایطم جوریه همش خونه هستم. پول ازکجا میاره پس؟
  • ایرانی IR ۱۷:۲۲ - ۱۴۰۱/۰۶/۰۴
    3 25
    اینهمه اون بنده ی خدا از دخالت بی جا در کار مردم گفت باز هم نظرات رو که میخونی میبینی همش قضاوت و دخالت و هتک حرمته!! خودتون نمیتونین به هر دلیلی بیارین چرا به دیگران توهین میکنید!!
    • IR ۲۳:۰۵ - ۱۴۰۱/۰۶/۰۴
      16 1
      شما هم عصبی نشو! قسمت کامنت جای نقد هسست و اینکه مردم حق دارن که بگن : به این آقایان می رسن ولی فرد عادی برای یک وام از بانک می مونه. برای همین خرج شکم در روز. بارها میگم ای شکم خیره به نانی بساز تا نکنی پشت به خدمت دوتا. ولی اینو گفتم و کمبود مواد معدنی گرفتم از کم خوردن ! ناخن هام زود میشکنه.
  • محمود9 IR ۱۷:۲۲ - ۱۴۰۱/۰۶/۰۴
    25 1
    یکی از دلایل. گرانی. همین بچه اوری. هست نه. اب هست. نه کار. نه مسکن به چه امیدی فرزند اوری
  • ناشناس IR ۱۷:۲۴ - ۱۴۰۱/۰۶/۰۴
    3 21
    انشا خدا حفظشون کنه. کار به روزی آنها ندارم ولی خانم شما واقعا قابل تحسین به جای رسیدن به آرایش و پرداختن به طاهر و سر در در فصای مجازی سرگرم تربیت 5 عزیز هستن.
  • IR ۱۷:۲۸ - ۱۴۰۱/۰۶/۰۴
    16 0
    پنج تا بچه چیزی نیست که انقد تعجب کنی یک سری به بلوچستان بزنید اون موقع میفهمیداونجا نفری سیزده یاچهارده تا بچه دارن
  • IR ۱۷:۳۰ - ۱۴۰۱/۰۶/۰۴
    22 0
    حاجی از کجا سرمایه آوردی تو ی کاری سرمایه گذاری کردی
  • سینا IR ۱۷:۳۱ - ۱۴۰۱/۰۶/۰۴
    18 3
    خرجتونو از کجا میارید؟؟.
  • IR ۱۷:۳۱ - ۱۴۰۱/۰۶/۰۴
    23 1
    ازکی فرزنداوری شده مجاهدت ..با این وضع سال دیگه اب خوردن هم گیرنمیاد
  • حسین IR ۱۷:۳۴ - ۱۴۰۱/۰۶/۰۴
    19 1
    مادر من هفت بچه از هر دو نوعش را بزرگ کرد با حقوق کارگری پدرم ، الان باید بهش دکترا بدن .
  • ابوعطا IR ۱۷:۳۷ - ۱۴۰۱/۰۶/۰۴
    25 1
    ازقدیم گفتن 《 درآمد مرد را بخشنده گرداند》 ماشاالله درآمد دارید که پنج بچه قد ونیم قد رو اداره می کنید. وگرنه توخرج زندگیتون هم می موندید
  • IR ۱۷:۳۸ - ۱۴۰۱/۰۶/۰۴
    21 3
    شما که نگرانی بابت خرج و خوراک ندارین.
    • انصاف داشته باش IR ۲۱:۱۶ - ۱۴۰۱/۰۶/۰۴
      3 25
      شما چون فکرتوت خرابه و خدا توی زندگیتون کم رنگه فکر می کنید طرف باید به جای خاصی وصل باشه ، این ها به خدا وصلند چیزی نمی دونید بی خودی خودتون رو مشغول الذمه نکنید
    • IR ۲۲:۵۷ - ۱۴۰۱/۰۶/۰۴
      16 2
      من خبر دارم که تامین هستن . حد اقل تو خرج ارزاق که دقیقا همین بخش برای مردم کمر شکنه نمی مونن!
  • IR ۱۷:۳۸ - ۱۴۰۱/۰۶/۰۴
    25 2
    خوب بسته . انگار بقیه بچه ندارن . منم ۵ تا بچه دارم تازه شاغلم هستم . والا کسی به ما لیسانس افتخاری نداد. خیلیا هستند بچه بیشترم دارن. بچه رو برای خودت آوردی ، نمی خواستی نمی آوردی . که حالا توقع قدردانی داری
  • IR ۱۷:۳۹ - ۱۴۰۱/۰۶/۰۴
    24 2
    یه رحمی به اون خانوم بشه اون دو سال اختلاف سن فاجعه است یکسال بچه شیر میداده سال دوم حامله بوده حتی دوسال شیرخوردن بچه کامل نشده برسه به استراحت مادر .حق مادر به کنار از حق بچه زده شده
  • IR ۱۷:۴۰ - ۱۴۰۱/۰۶/۰۴
    22 0
    خیالتون آسوده دلتون خوش چون حامی داریدنه اجاره خونه وضامن برای وام همه چی آسان بایدیک جین بچه داشته باشی ما ملت بدبخت توخرج مخارج یکی دوتا موندیم پشیمونیم ازبچه به دنیا آوردن اگرمیدونستم وضعیت اینجوری میشه اصلا بچه بی بچه
  • IR ۱۷:۴۱ - ۱۴۰۱/۰۶/۰۴
    2 25
    حاج اقا انشال... اجرتان با خدا و جایتان در بهشت برین.
  • ناشناس IR ۱۷:۴۷ - ۱۴۰۱/۰۶/۰۴
    8 13
    سلام بر حاج آقا اگر شما فرزند نیاورید چه کسی بچه ببارد... مگر می شود با این حقوق ها حتی خرج خودمان که یک زن و شوهر هستیم را در بیاریم فقط با این حقوق ها ی نجومی می شود بچه بیارید
  • IR ۱۷:۴۸ - ۱۴۰۱/۰۶/۰۴
    19 1
    تصور کنید فقط نصف مردم بااین شرایط نامناسب اقتصادی به اندازه شما فرزند قد ونیم قد داشته باشند بعد از دولت کمک بخواهند.
  • IR ۱۷:۴۹ - ۱۴۰۱/۰۶/۰۴
    21 1
    افتخار نداره
  • IR ۱۷:۵۱ - ۱۴۰۱/۰۶/۰۴
    20 2
    واکسن کرونا اختراع کردید که انتظار تشویق دارید
  • محمد IR ۱۷:۵۱ - ۱۴۰۱/۰۶/۰۴
    18 0
    حاجی خیلی دلش خوشه.
  • IR ۱۷:۵۳ - ۱۴۰۱/۰۶/۰۴
    16 14
    میدونم که نظرم ثبت نمیشه ولی با این حال مینویسم بعضی ها خیلیتنگ نظرند شوهر من کارگر هست و ما سه فرزند داریم الهی شکر آنقدر خدا کمک میکنه که حد نداره تمام حرفهای ایشان حقیقت داره
  • IR ۱۷:۵۵ - ۱۴۰۱/۰۶/۰۴
    7 16
    ماشاالله خدا بهترین حامیتون خواهد بود. محکم باشین و توکل بر خدا کنین و البته کار و تلاش کنین احسنت
  • سحر IR ۱۷:۵۶ - ۱۴۰۱/۰۶/۰۴
    16 12
    واقعا توپ این اوضاع اقتصادی چه جوری میشه توقعات یه بچه را برآورده کرد چه برسه به پنج تا . مگه میخوای تیم فوتبال درست کنی
  • IR ۱۷:۵۷ - ۱۴۰۱/۰۶/۰۴
    17 1
    الان هزینه بچه‌ها کم است اجازه دهید بزرگتر که شدن جهیزیه و ازدواج آنوقت حال شما رامیپرسم
  • IR ۱۷:۵۸ - ۱۴۰۱/۰۶/۰۴
    7 7
    خیلی خوب
  • ناشناس IR ۱۷:۵۸ - ۱۴۰۱/۰۶/۰۴
    13 12
    آقای کریم زاده خسته نباشی خدا به همتون سلامتی بدهد اما جوانان این مرز و بوم نمی نمی توانند ازدواج کنند چه خواسته به داشتن فرزند می دانی چرا شغل ندارند مسکن ندارند پول ندارند پارتی ندارند امید به آینده ندارند تورم و گرانی همه را ذله کرده فریاد رسی ندارند
  • سارا IR ۱۸:۰۲ - ۱۴۰۱/۰۶/۰۴
    27 3
    اکثر طلاب پشتوانه دارند برای همین شاد و خوشحال زندگی میکنند به ان ها بن می دهند .به راحتی هم وام میگیرند .وگرنه همین خرید یه چادر میدونید چقدر گرونه .
  • IR ۱۸:۰۲ - ۱۴۰۱/۰۶/۰۴
    26 4
    شما طلبه ها چون حقوق عالی از دولت میگیرن و تمام امکانات ممکن بطور رایگان در اختیار شما طلبه ها قرار دارد و شغل تمام فرزندانتان از الان فراهم هست وتو زندگی مشکل مالی واسترس ندارین واسه همونه بچه زیاد داری اگه جای یه کارگر بودی بازهم به همین راه میرفتی
  • IR ۱۸:۰۳ - ۱۴۰۱/۰۶/۰۴
    18 2
    ۲۰سال کارکردم بعداز۲۰سال توی محل کاراسیب دیدم الان مستاجر با ی فرزند توی تمام روزارزوی مرگ دارم خوشبحالت ک دلت اینقدخوشه تو پشتت قرصه خودت
  • سارا IR ۱۸:۰۴ - ۱۴۰۱/۰۶/۰۴
    23 0
    والا ما دوتا بچه داریم هرجا بخواهیم بریم خونه کرایه کنیم اول می پرسند چند تا بچه داری ؟ به سختی به خانواده هایی که بیش از دوتا بچه دارند خانه اجاره میدهند .
  • IR ۱۸:۰۴ - ۱۴۰۱/۰۶/۰۴
    6 15
    خدا بچهاتونو براتون نگه داره سالم وسلامت باشین ایشالا. خیلی حرفاتون به دلم نشست. عالی گفتین. موافقم با تمام صحبت هاتون. ایشالا مشکلاتتون حل بشه
  • شما IR ۱۸:۰۴ - ۱۴۰۱/۰۶/۰۴
    16 2
    چشمت روشن ،لیسانس مجاهدت هم میخواد با این اوضاع مملکت
  • رضا IR ۱۸:۰۵ - ۱۴۰۱/۰۶/۰۴
    27 1
    یجوری منت سر همه گذاشته انگار صدتا اختراع بین المللی ثبت کرده و کسی اختراعاتشو نمیخره توی این وضعیت بغرنج اقتصادی خوب فعلا چند سالی صبر میکردین تا اوضاع بهتر بشه بعدش صاحب بچه های بیشتر میشدین تو که از وضعیت درآمدت خبر داری دیگه اینهمه بچه قد و نیم قد برای چی بدنیا آوردین؟انگار ایشان بچه دار شدن رو به چشم یک شغل میبینه
  • IR ۱۸:۰۶ - ۱۴۰۱/۰۶/۰۴
    16 0
    خرجشون از کجا میاری
  • ججج IR ۱۸:۰۶ - ۱۴۰۱/۰۶/۰۴
    13 1
    دلت خوشه ها
  • IR ۱۸:۰۹ - ۱۴۰۱/۰۶/۰۴
    18 2
    چقدر متوقع هستید. لابد خاله بنده که نه فرزند زاییده باید دکترای افتخاری بگیرد. خانومتون بره درس بخونه مدرک کسب کند
  • ناشناس IR ۱۸:۰۹ - ۱۴۰۱/۰۶/۰۴
    4 7
    ""خدا بچه ها رو به خاطر مادر زحمتکششون نگه داره ""
  • اسماعیل IR ۱۸:۱۳ - ۱۴۰۱/۰۶/۰۴
    10 3
    خیلی خوبه برای شما مگه ما واسه نون شب خودمون موندیم بعد آینده ندارن بچه هامون
  • A IR ۱۸:۱۳ - ۱۴۰۱/۰۶/۰۴
    9 39
    درود بر ابن دل و جرأت و توکل واقعی و اعتقاد به اینکه خدا روزی رسان است
  • ناشناس IR ۱۸:۱۳ - ۱۴۰۱/۰۶/۰۴
    6 7
    واقعا بیشترین زحمت بزرگ کردن ،تربیت ،پرورش وسلامتی ،بهداشت وووو.بچه ها توسط مادرهای مهربانه خدا قوتشون بده
  • کاربر IR ۱۸:۱۷ - ۱۴۰۱/۰۶/۰۴
    10 2
    کدام کار در ایران ما علمی هست... که این موضوع باشه...
  • IR ۱۸:۲۱ - ۱۴۰۱/۰۶/۰۴
    21 0
    شما هم مالی تامین هستین وهم شغلی
  • مجید IR ۱۸:۲۳ - ۱۴۰۱/۰۶/۰۴
    25 9
    ربطی به سیستم شغل ودرامد نداره یه نگاه به پولدارابندازید نهایت دوتابچه دارن بچه آوردن اول از همه مسئولیت میخواد که خیلی ها از زیرش شونه خالی میکنن من خودم بت ۳۱سال سن مستاجری چهارتا بچه دارم ربطی هم به شغل چیزی نداره
  • ناشناس IR ۱۸:۲۴ - ۱۴۰۱/۰۶/۰۴
    13 10
    مجاهد خودتی حاجی بقیه ادا شو در میارن ما که تو خرج یکیش هم موندیم!!!!!
  • سعید IR ۱۸:۲۸ - ۱۴۰۱/۰۶/۰۴
    18 2
    خدا حفظت کنه انوقت خرجشو از کجا میاری بنده خدا فردا همین بچه ها نمیگن برای چی اوردی ما چیکار کنیم. البته شاید میرسه از یک جا خخخخخ
  • IR ۱۸:۳۳ - ۱۴۰۱/۰۶/۰۴
    10 19
    برایتان آرزوی خوشبختی دارم
  • IR ۱۸:۳۵ - ۱۴۰۱/۰۶/۰۴
    2 24
    سلاری ب مولا حاج اقا
  • ناشناس IR ۱۸:۳۹ - ۱۴۰۱/۰۶/۰۴
    6 14
    آرزوی خوشبختی دارم برای همشون ، انشاءالله در راه درست تربیت بشن چشم بد کور بشه .
  • نیما IR ۱۸:۴۳ - ۱۴۰۱/۰۶/۰۴
    5 17
    باید به ایشان سمت های بالا داده بشه
  • ایران IR ۱۸:۴۳ - ۱۴۰۱/۰۶/۰۴
    21 3
    منم جای شما بودم ۱۶ تا میوردم ۸تا کمه
  • IR ۱۸:۴۵ - ۱۴۰۱/۰۶/۰۴
    7 15
    الحمدلله ،دستگیر در دنیا و آخرت تان باشند انشاالله ،برای ما هم دعا کنید و فرزندان تان آمین بگویند،با ذکر گفتن هر کدام زمین را سنگین ترکنند،به امید هر چه زودتر فرج مولا ی مان
  • IR ۱۸:۵۲ - ۱۴۰۱/۰۶/۰۴
    19 3
    حاجی شرایط شما بااین گرانی راه میاد ولی شرایط ما راه نمیاد مابرای یک دانه بچه هم موندیم چطورازپس خرجش دربیایم شما خوش بحالتان جای خوش آب وهوای دارید
  • IR ۱۹:۰۰ - ۱۴۰۱/۰۶/۰۴
    24 2
    خیلی مجاهدت میخواد! اولا حتما پولشو داری و وضعیت مالیتم خوبه.. دوما کاری رو که خودت میکنی به دیگران تحمیل نکن... سوما صددرصد کمکی داشته این خانم چه موقع حامله بودن چه بعد وضع حمل وگرنه پدرش درمیومد واسه بزرگ کردن این بچه ها... حالا هم بعدا مشخص مبشه که اینا چطور تربیت میشن و بازدهیشون چیه...اصلا از کجا مخارج اینهمه بچه رو تامین میکنید...
  • IR ۱۹:۰۰ - ۱۴۰۱/۰۶/۰۴
    21 2
    عجب شاهکاری کردید مگه مدال المپیک آورده اید مگه چه گلی به سر این مملکت زدید. توقع بی مورد دارید . این همه لیسانس وفوق لیسان وبچه های بیکار دیگه از زندگی خود مایوس وناامید شدن چند تا بیکار را جمع بیکارهای دیگه اضافه کردید شاهکار نکردید
  • IR ۱۹:۰۱ - ۱۴۰۱/۰۶/۰۴
    8 14
    خدا خیر و سلامتی بده به شما، واقعاً دست مریزاد دارد کار شما. تفکر و دید قشنگی دارید‌. خدا حفظتون کند
    • IR ۱۹:۱۲ - ۱۴۰۱/۰۶/۰۴
      16 3
      برادر شما غصه بیکاری بچه های این روحانی رو نخور اون بچه های مردم عادی هستن که با وجود تحصیلات بیکارن نمیتونن ازدواج کنن از ما بهترون این مشکلات ندارن
  • IR ۱۹:۰۳ - ۱۴۰۱/۰۶/۰۴
    20 3
    مگه تو قم اجاره خ ونه نمیدین نه حواسم نبود ببخشین همه چی وفق مراد شماست ... آقا مردم تو نون شبشون موندن راسته که میگن سیر از گرسنه خبر نداره
  • صدای عدالت IR ۱۹:۰۸ - ۱۴۰۱/۰۶/۰۴
    24 4
    من موندم شمابه کجاوصلی ومنبع درامدت ازکجاس وگرنه بااین لب خندون محاله محاله
  • نیما IR ۱۹:۱۱ - ۱۴۰۱/۰۶/۰۴
    7 21
    زنده باشی قهرمان
  • بیژن کیا IR ۱۹:۲۰ - ۱۴۰۱/۰۶/۰۴
    19 1
    شما همچنان به فرزند آوری مشغول باشید و تا اخذ مدرک دکترا ادامه بدهید. وضعیت نابسامان فرهنگی و مذهبی مردم به شما که ملبس هستید ارتباطی ندارد ؟ لابد ندارد.
  • علیرصا IR ۱۹:۳۰ - ۱۴۰۱/۰۶/۰۴
    13 3
    این بنده خدا حتما خیالش از بابت هزینه های مختلف فرزند اوری راحته.شاید شغل پر درامدی داره و گرنه مردم از هزینه های یدونه بچه عاجزهستند.
  • لبیک یا مهدی(عج) IR ۱۹:۴۳ - ۱۴۰۱/۰۶/۰۴
    5 17
    با سلام واحترام. خوانندگان گرامی فکر نمی‌کنید محترمانه و مؤدبانه هم میشه انتقاد کرد یا پیشنهاد داد یا سؤالی اگه دارید با لحن مؤدبانه سؤالتونو اول توی ذهنتون تحلیل کنید وبعد بپرسید‌؟ اینطور بهتر نیست؟
    • IR ۲۰:۰۱ - ۱۴۰۱/۰۶/۰۴
      14 4
      ساکت
  • IR ۱۹:۵۸ - ۱۴۰۱/۰۶/۰۴
    11 4
    خدا برات نگهشون داره. میگما خداییش حقوقت چقدر است که میتونی اینهمه بچه رو بزرگ کنی؟ من که با حقوق ۷ میلیونی با دوتا بچه کم میارم.
  • IR ۲۰:۰۲ - ۱۴۰۱/۰۶/۰۴
    9 2
    از کجا میاری شکم شون سیر می کنی با یارانه
  • اس IR ۲۰:۰۷ - ۱۴۰۱/۰۶/۰۴
    13 1
    پول از کجا میاری.؟چطور ۷ نفر و این همه مخارج میتونی زندگی کنی؟و دستات پینه نزدن و صورتت از آفتاب مثل یک کارگر نسوخته؟
  • مهدی IR ۲۰:۲۳ - ۱۴۰۱/۰۶/۰۴
    5 10
    دمتون گرم خیلی ها شعر گفتن در کامنت ها ،که واقعا جای تأسف داره گذشتگان ما هر کدام شش تا هفت بچه داشتن بدون هیچ مشکلی الان خانم یا آقا یک دونه هم ندارن داد وفریادشون بلنده
  • IR ۲۰:۲۴ - ۱۴۰۱/۰۶/۰۴
    14 2
    تو کشورهای دیگه خانمها رئیس جمهور و نخست وزیر میشند هیچ توقع تشویق هم ندارند حالا ایشون بخاطر بچه دار شدن انتظارتشویق دارند
  • حامد IR ۲۰:۲۴ - ۱۴۰۱/۰۶/۰۴
    15 0
    خدا قوت فقط میخوام بدونم چجوری شکم ا ونهارو سیر میکنی به فکر آیندشون هستی لباس دبستان دبیرستان دانشگاه خرید مایتاج بچه های امروزی گوشت کیلویی ۱۹۰ هزار تومان برنج کیلویی ۱۰۰ هزار تومان و....فرمولشو بگو بقیه هم یاد بگیرند
    • IR ۲۰:۳۲ - ۱۴۰۱/۰۶/۰۴
      18 2
      بُن خرید میدن راه به راه به تمام طلبه ها!
  • IR ۲۰:۳۶ - ۱۴۰۱/۰۶/۰۴
    29 2
    طلاب همه تمام سهمیه ارزاق دارن!
  • IR ۲۰:۳۹ - ۱۴۰۱/۰۶/۰۴
    5 38
    احسنت طلبه عزیز و بزرگوار
    • IR ۲۱:۱۰ - ۱۴۰۱/۰۶/۰۴
      22 2
      سااااااااااااااااااااااااااااااااااااااکت. چی میشه هیچ کس خود شیرین نباشه در جامعه. چه چیزی جای احسنت داره؟ چه خدمتی به تکنولوژی کردن؟
  • IR ۲۰:۵۰ - ۱۴۰۱/۰۶/۰۴
    8 1
    خدایی اگر من هم اگر مواجب و مستمری و مزایا داشتم بچه دار می شدم ما فعلا امکانات مالی نداریم که ازدواج کنیم. از درد و رنج مردم بنویسید
  • IR ۲۱:۱۷ - ۱۴۰۱/۰۶/۰۴
    7 1
    سلام به حاج اقا ولی یک روزی مثل من خدا نکند ان روزی را دو پسر هم زمان دانشگاه و بعدا سربازی وبعدا ازدواج به خدا سه شغلی هستم نمیتوانم و اصلا حقوقی نمی ماند که روزگار بگذانی اگر دولت هم بیاید پنج ماه افزایش را کنسل کند واقا خدا به دادت برسد از یادم رفت بگم خانه هم میخواهد ولی من چهار فرزند داشتم ان موقع شعار میدادند فرزند کمتر زندگی بهتر حتی به فرزند چهارم بنده حقوق ودفترچه درمان هم نمدادند از دست دولتها چیه ها نکشیدیم حاجی اقا خدا قادر است ولی اصلا به قول دولت اعتماد نیست
  • ایرانی IR ۲۱:۱۸ - ۱۴۰۱/۰۶/۰۴
    11 0
    سالهاست که مدارک لیسانس ودکترای اهدائی، افتخاری است.پس اینهم ارزشی ندارد که طلبش کنید!
    • دمت گرم داداش IR ۲۲:۰۷ - ۱۴۰۱/۰۶/۰۴
      10 0
      الهی خیر ببینی که اینو مطرح کردی . واقعا وقتی به کسی که دعوا میگیره جایزه سفیری میدن و کسی که بچه میاره میشه نخبه دیگه ما باید به همه اصطلاحات شک کنیم.
  • US ۲۱:۲۶ - ۱۴۰۱/۰۶/۰۴
    5 3
    بعضی در حسرت یکی هم مانده اند .آنوقت بعضی چند تا چندتا دارند.
  • IR ۲۱:۳۵ - ۱۴۰۱/۰۶/۰۴
    8 3
    اگر منهم پول داشتم ۱۰۰ بچه میاوردم
  • ناشناس IR ۲۱:۳۷ - ۱۴۰۱/۰۶/۰۴
    9 0
    حتماایشون به لحاظ مالی پشتیبان خوبی دارد،همه مردم که نمیتوانندمثل شماباشند
  • IR ۲۱:۴۰ - ۱۴۰۱/۰۶/۰۴
    9 0
    ازخرج ومخارجش که بگذریم کی به خانواده پرجمعیت خونه اجاره میده
  • IR ۲۱:۴۴ - ۱۴۰۱/۰۶/۰۴
    11 0
    اقای طلبه پدرم ۱۰ تا بچه داره مدرک اکابر هم ندادند
  • IR ۲۱:۴۷ - ۱۴۰۱/۰۶/۰۴
    5 3
    سلام خدا به همتون عمربده با برکت و تندرستی انشالا با پول حلال وزیر سایه خدا و در مادر بزرگ بشن حاج آقا یسوال دارم چون تو ایران کم هستم میپرسم چرا همه تو ایران با فرزند پسر بیشتر سلفی میگیرن؟من فکرمیکردم فقط تو اعراب این موسومه ولی الان تو ایرانم زیاد شده مشکل چیه؟
  • IR ۲۱:۵۲ - ۱۴۰۱/۰۶/۰۴
    8 2
    مگه شما میخای غصه چی رو بخوری هر چی شما بخای در اختیارتون می گذارند
  • IR ۲۲:۱۵ - ۱۴۰۱/۰۶/۰۴
    16 1
    شما کارنمی کنی خرج این همهبچه ازکجا میاوری
  • IR ۲۲:۱۸ - ۱۴۰۱/۰۶/۰۴
    17 3
    شما روحانی هستید نظام به شما پول کافی میده . بقیه چکار کنند که تو زندگی روزمره مونده اند
  • اریایی IR ۲۲:۴۰ - ۱۴۰۱/۰۶/۰۴
    27 2
    طلبه ها حقوقهای خوب وکارت حکمت طلبگی دارند
  • ناشناس IR ۲۳:۲۶ - ۱۴۰۱/۰۶/۰۴
    3 25
    ازدواج و تولید فرزند نیاز به سرمایه دارد که به لطف خدا شما منبع سرمایه اش را داشتی خداوند پدرت را صد و بیست ساله کند
  • اهوازی IR ۲۳:۳۱ - ۱۴۰۱/۰۶/۰۴
    16 2
    20ساله متاهل تاحالا بچه دار نشدم چون وضع مالی خوبی ندارم.حاج آقا نونش تو روغنه.
  • یاسین IR ۰۰:۵۷ - ۱۴۰۱/۰۶/۰۵
    4 0
    سلام. احترام مدارک دانشگاهی را حفظ کنیم. هر کار نیکی محترم است، ولی مدرک دانش‌گاهی نیاز به زحمت دارد و بر اساس صلاحیت علمی اعطا می‌شود نه نفوذ سیاسی و ... . اگر به خانم ایشان لیسانس بدهند، قطعا مادر بنده باید دوره‌ی فوق دکتری باشد که در آن روزگار، ۱۴ فرزند به دنیا آورده‌اند! و مانند ایشان خانم‌های بسیاری هستند.
  • ل ب از اهواز IR ۰۱:۲۴ - ۱۴۰۱/۰۶/۰۵
    1 4
    ماهم پنج فرزند داریم واز خداوند به خاطر همین نعمت های که به ما داد تشکر میکنم به نظر من فرزند بیشتر تربیت بهتر
  • IR ۰۷:۴۳ - ۱۴۰۱/۰۶/۰۵
    4 0
    فرزند آوری عالی است ولی فرمول و رمز و راز مدیریت اقتصادی بچه ها رو هم اعلام بفرمائید .
  • همشهری بانکی IR ۰۷:۵۷ - ۱۴۰۱/۰۶/۰۵
    1 6
    فرهنگ ما ازغربی ها تقلید میکنیم بیشتری همکار های من یک بچه دارند حتی اوناکی زن وشوهر هردو بانکی هستند به قول معرف ما دستمون به دهنون می رسه
  • شهلا IR ۱۰:۵۹ - ۱۴۰۱/۰۶/۰۵
    4 1
    آیا واقعا یک شب فرزندت را گرسنه خوابانده ای که بفهمی چه دردی دارد
  • علی IR ۲۳:۴۴ - ۱۴۰۱/۰۶/۱۰
    0 0
    سلام اطاعت از خدا و دستوراتش و دینش حلال تمام مشکلات هست. گفته ازدواج کن تا از فضل خودم شما را غنی کنم. نماز اول وقت و کوشش و دوری از گناه ، مسیر زندگی رو زیبا می کنه. تعداد بالای فرزندان هم نعمت و پشتوانه دین و دنیاست. در همه چیز اعتدال خوبه و تعداد بچه هم حدودا ۵ تا خوبه. اگر فقری وجود داره بخاطر سرپیچی از دستورات خداست.